hai dous poemas no libro que, reléndoos con algunha distancia, non pechan.
podería tentar corrixilos, pero xa o fixen máis veces e seguen sen funcionar.
igual é o momento de retiralos.
voulles dar un algo de tempo máis a ver se lles atopo unha forma válida.
se dou, ben. e se non dou, quitareinos do libro sen mágoa: o poema só ten sentido cando pode competir co silencio. e algo deixarían ao seu paso.