esta tempada atopo baleas alá onde miro. e baleas atravésanseme no camiño decote. tres exemplos:

un
en xuño, vertixe sonora ensemble ofreceu, dentro do ciclo “do audible”, un concerto titulado “o canto das baleas”.
non puiden asistir pero na rede fun atopando as pezas incluídas no programa (que non é o mesmo pero é o que hai, diría -aproximadamente- silvio rodríguez):

“canto de balea” do sarrián abraham cupeiro en versión da orquestra de cámara galega e abraham cupeiro (karnix).

“toposition(s) #3” de charles-antoine frèchette (creo que a versión que aparece aquí é de vertixe sonora ensemble)

“ballad” de fernando garnero (versión do ensemble l’imaginaire)

dous
unha das moitas cousas que lin este verán foi o ardalén de miguel-anxo prado, onde as baleas teñen un secundario moi protagónico.
algunhas das marabillosas baleas do libro poden verse nesta entrada do seu blog:

tres
hoxe atopei esta preciosa crónica de manuel gago no seu capítulo cero que ten baleas e poemas: nin que estivese feito para min.