chega un irmán do poema anterior do amigo ramiro. e eu, renovadamente orgulloso de contar con el.
VIDA POÉTICA, POEMA DA VIDA
Para o Eduardo Estévez.
O poema recobra as
mãos dormidas
na língua extrema
paralisa as estirpes
da sombra
traz uma morte
aprazível
às aves nocturnas
que assaltam o pórtico
deste mar reinventado
o seu dizer envolve
a existência na sua
maquinária esférica de
artifícios rotundamente verazes
escreve-se na fronteira
do inexpressável
persegue os animais
esquecidos na entrada
do bosque
sonha a sua real
transfiguração em
osmose entre o silêncio
e o fogo
no deserto abandona
a indiferença
o peso do medo
a estrutura cinzenta da inércia
no seu luminoso andar
reubica a infância da olhada
a espessura atemporal da linguagem
a extraordinária densidade central do amor
Outubro de 2010.
[…] Draft Recomendamos a lectura dos fermosos poemas de Ramiro Torres publicados no blogue de Eduardo Estévez, outra figura da poesía actual. Outubro 12th, 2010 | Category: Breves, Creación, […]