lúa gris vigo (galiza), edicións xerais, 1999 finalista do premio tivoli europa de poesía, 1999 isbn: ISBN 978-84-8302-387-7 EPUB MOBI (kindle) |
(selección de textos)
o noso patio tiña fentos
pardais
tamén canarios
tiña moitas portas
que escondían dentro o meu
medo de neno
as do fondo
se cadra nunca cheguei a velas
alí onde as paredes
caían xa de tanto balor tanto verde
o noso patio tiña unha escaleira
para ir á terraza con gatos
tiña tamén un can
e unha avoa
ata que os anos fórona gastando
e ela mudouse á cociña
máis tarde ás habitacións
un día perdinlle os pasos
seguramente foi a algún sitio
lonxe de máis para os meus pés
pero aínda moitas portas
quedaban sen abrir
tantas celosías
pechos con ferruxe
mira
dicíalle eu
na miña lingua políglota
de ano e medio
mira a lúa
e pasaba un tren
o bater
minucioso do río no farallón
é un reloxo da cidade gris perla
na mesma imaxe
hai un pescador quieto
ritual
o teu corpo
hábito sagrado
se tiveses na man
margaridas e non papeis
e palabras e cansazos
se da túa lingua
esquecida medrasen
nogueiras con noces cheas de mel
se nacesen no ferro
da cociña outonos
rousinois no beirado
se acubillasemos
entre nós entre os nosos
corpos azuis
non dous
senón seis ou trece gatos
o meu corpo
é pequeno títere sen dono
durmido baixo
a chuvia lila do xacarandá
ben visto
nin con bendicións
nin con cariño ou maledicencias
resucitará a miña alma
fáltame un ollo
de vidro e varios fíos
se é que non os levou a maré
esmorecen cubertos de lique
camiño de noite
bordeando o xardín botánico
e conto gatos
un que a nai era persa
pero o pai non
un gato negro que dá mala sorte
pero non se decata
un do antigo reino
de siam ou de calquer outro
un gato tipo gato
con raias de tigre pero gato
e un gris que me mira
gris
como esta lúa
empresa difícil
dar coas indias
atopar a túa boca
no mar océano
[…] a miña amiga sara agasalloume este deseño do meu poema dos gatos (o penúltimo nesta páxina): […]