epitafios para un poeta inexistente
era demasiado novo e cría
que a literatura era artificio
cando se fixo maior
comprendeu con alivio
que a literatura é
artificio
quixo reducir o mundo
a versos mínimos
porque as palabras que faltan
son as que alargan a paisaxe
quixo afundir
raíz en terra estraña
ou non tanto
non tanto afundir
digo
ou terra
porque a poesía muda
navega
tentou que o verso
cobrase forma de pedra
non para lanzala
na fronte do poderoso
senón para crebar
a impasibilidade do espello
deseñou unha paisaxe
na pel tersa da balea
>> ao regresar de buenos aires (3)
>> pequenos apuntamentos
>> versión inicial